Hithit-buga, mandamay pa ng iba. Bisyong kay hirap itigil para sa iba, walang iba kundi YOSI o SIGARILYO. Sabi nila masama daw ang mag-yosi o manigarilyo ngunit nakakakapagtaka at nakakatuwang isipin na, bakit kaya nalilikha ang isang bagay na masama naman ang epekto sa ating paligid at sa sarili mismo nating kalusugan. Kung masama bakit patuloy pa din ang pagtangkilik? Bakit patuloy pa din ang paglikha? Bakit nga ba may naninigarilyo? May mapapala o napapala ba sila dito? Tingin mo bakit kaya? Ano ba ang sigarilyo o yosi?

Karamihan sa mga tao na gumagamit nito, ang kanilang pangunahing dahilan kung bakit sila naninigarilyo ay pantanggal stress o stress buster at para sa iba naman dagdag porma. Karamihan sa mga gumagamit at tumatangkilik nito ay yung mga tao na nagtratrabaho sa mga opisina. Ayon sa kanila mabisa daw ito pantanggal lamig at pressure sa trabaho sa loob ng opisina. Para din naman sa iba, hindi kumpleto ang kanilang araw kung hindi sila nakakapag-yosi o nakakaubos ng isa o higit pang pakete ng sigarilyo sa loob ng isang araw. Ang iba naman ay nakakaranas ng paglalaway na tila hinahanap-hanap ang bisyo na lingid sa kaalaman niya ay maaring makasama sa kanyang kalusugan.

Money makes the world go round, isang malaking katotohanan kung ating iisipin. Ngunit gaano nga ba kahalaga ang pera? Ano ba ang tunay na halaga ng pera o barya? Ito ba talaga ang batayan ng estado ng pamumuhay sa ngayon? Kung meron ka nito nasa itaas ka, kung wala ka nito nasa ibaba ka? Tama nga ba?

Noong unang panahon hindi pa daw uso ang pera kundi kalakalan o palitan ng mga bagay o gamit ang paraan ng negosasyon, kabilang na dito ang pagkain at damit. Noon wala pang saktong batayan sa halaga ng bagay kaya mapayapa ang negosasyon sa pagitan ng dalawa o higit pang panig. Ngunit buhat ng modernong panahon at talino ng tao na kakayahang makapag-isip, lumikha sila ng alternatibo o permanenteng paraan para sa pangangalakal at ito nga ang pera o barya.

Sa makabagong panahon sa ngayon, ang lahat ng bagay o halos lahat ng bagay ay nakabalikat na sa pera. Kung ating iisipin napakahalaga ng pera sa panahon ngayon. Sa iyong palagay, Pera na nga ba ang natatanging bagay na nagpapagalaw sa mundo sa ngayon?

Ako ay nagmula sa isang maralitang pamilya kaya ang buhay ko ay ganito, isang dukha. Ito ang pangkaraniwang sagot ng isang tao na dumadanas ng labis na kahirapan sa buhay. Sino nga naman sa atin ang hindi maghahangad ng maginhawang klase ng pamumuhay, may bahay at lupa, may magarang kotse, may magarang damit at palamuti sa katawan, lahat ng layaw ay madaling nasusunod at higit sa lahat may masarap na pagkain sa pang araw-araw na pamumuhay. Sino nga naman ang may gustong mabuhay sa kahirapan? Sino nga naman ang may gustong magdildil ng asin upang may maipampalasa sa kanin? Sino nga naman ang may gusto manirahan sa bahay na baro-baro? Sino nga naman ang may gusto ng ganito?

Sabi nila, ang tao ang humuhubog at gumagawa ng sariling niyang tadhana. Tadhanang babago sa hugis ng buhay ng sinumang nagnanais na masumpungan ang tunay na kahalagahan ng pagtapak natin sa mundong ito. Minsan, naisip ko na ang buhay ay isang pelikula. Ako ang bida, at ang iba’y nagpapagulo sa daloy ng istorya. Kainisan man sila sa una, sila pa rin ang magpapatatag sa pagkatao ng bida. Ngunit sino nga ba ang tunay na bida? Iyong mga taong naging matagumpay matapos bumangon mula sa pagkadapa? O ang mga taong likas ng biniyayaan  ng magandang buhay?

Sabi nila nung  nagsaboy ng biyaya ang Diyos sa sanlibutan, isa ang ang Pilipinas sa mga sumalo nito kaya tinagurian itong Pearl of the Orient Seas. Napakasarap isipin na may paraiso pala sa Timog - Silangan ng Asya, subalit hanggang sa ngayon ba ay maituturing pa rin ba nating Pearl of the Orient Seas ang Pilipinas. Ikaw sa tingin mo? Karapat - dapat pa bang itawag iyon sa ating Inang Bayan? Hawak pa ba natin ang titulo na yun? Nakakalungkot isipin ngunit parang unti-unti na itong nawawala sa imahe ng ating bayan. Huwag naman sana.