Mt. Sembrano (It's more fun in Pililia, Rizal)

Isinulat ni Lakbay Diwa

Mt. Sembrano

It's more fun in the Philippines. It's more fun in Pililia, Rizal. 
An adventurous gateway to Mt. Sembrano

"Climbing is not a spectator sport."
- Mark Wellman

It's more fun in the Philippines? Oo naman siyempre, ang daming naggagandahang mga lugar at mayaman ang ating bansa sa sining at kultura. Pero napapangalagaan at napapanatili ba nang maayos ang kaligtasan at naturang mga anyo ng mga ito?

Sa muling pagnanais na pansamantalang mabago ang pang-araw-araw na pamumuhay at makatakas sa stress na dulot nang lungsod. Napag-desisyunan ko na humanap nang isang lugar na makakapagparelax sa pakiramdam at talagang maaappreciate at maeenjoy mo ang ganda ng kapaligiran. Biglang pumasok sa aking isipan ang Mt. Sembrano na matatagpuan sa probinsya ng Rizal na isa sa mga malalapit na lugar na pwedeng enjoyin ang kagandahan at kapayapaan nang likas na yaman.

Sa mga nakalipas na panahon, may ilang kaso nang nakawan ang naitala na karaniwang nabibiktima ay ang mga mountaineer na nag-oovernight sa nasabing bundok. Sa totoo lang isa ang Mt. Sembrano sa kilala bilang hiking destination ng mga mountaineer na dati ko pang gusto akyatin. Bunsod ng mga balitang nakawan ay nauudlot lagi ang aking plano na bisitahin at panikin ang nasabing bundok. Sa kabila ng mga negatibong ito ay napag-desisyunan ko na bisitahin at panikin na nga ito nang day hike lamang (buo ang loob).

Hindi ko alam pero parang may ibig sabihin. Sa umpisa pa lang nasira na agad ang itinerary na dapat sundin, ang planong assembly time na 6:00AM ay naging 8:15AM (Oo, ang layo ng pagitan). Nakakahiya tuloy kay Dave (naging travel buddy ko na siya sa ilang adventure) na siya ulit na ka-buddy ko sa expedition na ito. Tinanghali kasi ako nang gising dahil na din sa wala pa kong tulog at galing pa sa duty. Buti na lang nagising ako at natuloy pa ang aming adventure kahit alam kong hindi na namin masusunod ang itinerary at matiyagang naghintay sa akin si Dave. Sorry sa matagal na paghihintay Dave!

Ganap na 8:15AM nang makarating ako sa meeting place namin kung saan hinihintay ako nang aking travel buddy na si Dave (hindi naman siya badtrip medyo naiinis lang ngunit natatawa). Mula dito ay agad kaming sumakay nang bus patungong EDSA Crossing. Medyo tumagal din ang aming biyahe dahil sa trapik na kahit na araw nang Sabado ay meron pa din bunsod nang kabi-kabilang road maintenance/repair along EDSA. Ganap na 9:08AM nang makarating kami sa EDSA Crossing, maswerte kami sapagkat agad kaming nakasakay nang Jeep patungong Tanay, Rizal. Akala ko saglit lang ang magiging biyahe namin ngunit nagkamali ako, halos mahigit dalawang (2) oras ang naging biyahe namin patungong Tanay, Rizal pa lang. Hindi tuloy namin naiwasan magbiruan ni Dave na dapat pala sa Batangas na lang kami nagpunta. Mula dito ay namili ako nang aking packed lunch para sa aking pananghalian sa bundok. After mamili ay sumakay kami ulit nang jeep patungong Brgy. Malaya, Pililia, Rizal. May isang grupo ng mountaineer kaming nakasabay. Ganap na 12:00PM nang kami ay makarating ng maayos sa Brgy. Malaya, Pililia, Rizal. Sobrang init nung mga oras na iyon dahil tanghaling tapat at tirik na tirik ang sikat ng araw.

Medyo lumagpas kami sa jump-off,  buti na lang natanong namin ang driver ng jeep na kung malayo pa ba ang Brgy. Malaya. Eh yun pala doon na iyon sa binabaan ng mga mountaineer na nakasabay namin. Akala kasi namin hindi sila aakyat nang bundok dahil sinabi nila sa driver ng jeep na ibaba na lang daw sila sa farm. Maaaring may farm nga sa Mt. Sembrano na dadaanan  nila pero hindi namin alam na doon na pala ang jump-off.

Nagsimula ang aming paglalakad sa kalagitnaan nang tirik na sikat ng araw. Sementado naman ang daan kaya kahit paano ay kaya pa. Hinanap namin ang barangay hall para magparehistro para sa aming pag-akyat sa bundok ngunit napag-alamanan namin na lumagpas na pala kami dito at napakalayo na namin. Nalaman lang namin nang may mapagtanungan kaming locals sa lugar. Talagang nakakadismaya at sumabay pa ang matinding init at sikat ng araw. Dahil sobrang layo na nga namin at talagang mainit na nung mga oras na iyon ay napagpasyahan namin na tumuloy na sa bundok kahit hindi kami nakapagparehistro. Sa umpisa pa lang nagduda na ko na parang may mali. Parang sign na talaga? Huwag tularan!

Don't underestimate the mountain. Hindi naging biro ang pag-akyat namin sa bundok dahil sa matinding sikat ng araw, pakiramdam namin ang bilis namin mapagod dahil sa init buti na lang kahit papaano ay may sapat kaming tubig na dala. Actually madaling sundan ang trail nito may ilang part lang talaga na nagkakasalungat-salungkat dahil biglang nahahati ang mga daan. For safety reason, hangga't maaari ay mag-hire ng guide if ever available ito kung hindi pamilyar sa lugar na pupuntahan. In our case hindi talaga namin plano mag-hire ng guide (sapat lang kasi talaga ang aming budget), hindi dahil sa nagmamayabang o nagmamagaling kami pero iba kasi sa pakiramdam yung kayo lang ang lalakad at umaakyat. Parang enjoy at sulit ang adventure kapag kayo mismo ang humahanap at gumagawa ng paraan o daan at mas naeexplore niyo mismo ang kagandahan ng kapaligiran. May mga matutulungin namang locals na maaaring mapagtanungan at ang nakakatuwa pa ay sila pa nga minsan mismo ang nagsasabi kung saan ang tamang daan.

Saan ang tamang daan?

Ganap na 1:09PM nang makarating kami sa riverbed o tinatawag ng mga taga-doon na Lagoon. Mula dito ay pansamantala muna kaming tumigil para magtanghalian, magpahinga at magpalamig sa tubig na nagmumula dito.

After namin magtanghalian, magpahinga at magpalamig ay agad kami nagbalik sa aming pag-akyat. Sa kasamaang palad, mali pala yung daan na tinahak namin, buti na lang may locals na dumaan sa riverbed at sinabing sa iba papunta ang daan na dapat naming tatahakin. No choice, bumalik kami sa trail na kung saan naghahati sa tatlo ang daan at itinuro nang matulunging locals ang tamang daan para sa amin. Pagkatapos nang mahigit isang (1) oras na lakaran at pagpanik ay maayos naming narating ang Manggahan Campsite kung saan kailangan mong magparehistro at magbayad sa halagang Php 10.00/px dahil private property daw ito. May mabibili din ditong fresh na buko na tamang-tama sa mga pagod at nauuhaw na bisita o mountaineer.

Maluwag ang campsite dito na maaaring mag-ukupa nang ilang bilang ng tents. Hindi din kami gaano nagtagal sa Manggahan Campsite dahil naghahabol kami ng oras. Bago kami makarating sa lugar na ito ay may naabutan kaming grupo ng mountaineers na aakyat patungong summit at mukhang mag-oovernight sila. May dalawa ding magkasamang mountaineers na katulad namin na mukhang galing naman sa Manggahan Falls at masayang nakipag-kwentuhan sa locals na nasa Manggahan Campsite.

Pagkatapos ng mahigit isang (1) oras na muling pagpanik at paglalakad ay matagumpay at maayos naming narating ang North Peak (Summit 1) ng bundok. Medyo mahirap ang part patungong summit nito sapagkat matarik na pino o halos parang buhangin na ang ilang parte ng lupa kaya nakakadulas. Wala ka ding makakapitang damo o puno kaya dapat doble ingat talaga. Ganap na 3:36PM nang marating namin ito

Mt. Sembrano's North Peak (Summit 1)

Worth it talaga ang paghihirap! Napakaganda ng mga tanawin na makikita mo mula sa North Peak ng Mt. Sembrano. Mula dito matatanaw mo ang Laguna de Bay, Talim Island kung saan makikita ang Mt. Tagapo, mga nagtatayugang building sa Metro Manila (Makati Area), mga kabundukan sa Norte, Mt. Makiling at madami pa. Wala kaming ibang ginawa kundi enjoyin ang magandang tanawin mula dito, lasapin ang masarap na hangin, mag-photo at video ops. Worth it talaga!

For more images, just click here

ADVERTISEMENT

Sa sobrang saya at ganda ng mga tanawin ay nakalimutan namin na hindi pa pala ito ang pinka-summit kaya dali-dali naming tinungo ang South Peak (Summit 2) nito. Halos trenta (30) minuto din naming nilakad at pinanik ang South Peak ng Mt. Sembrano. Noong mga oras na iyon ay wala kaming ibang bukang bibig kundi, "Ang Ganda". Kahit alam naming nakakapagod ang pinaggagawa namin noong mga oras na iyon ay halos mapawi naman ito sa aming mga nasaksihan. Mula sa South Peak (Summit 2) matatanaw mo ang Mt. Banahaw (The Holy Mountain), Mt. San Cristobal (The Devil's Mountain), Mt. Banahaw de Lucban at iba pang karatig kabundukan. Wala akong masabi kundi sulit talaga ang paghihirap namin. Nakakarelax, pakiramdam mo ang layu-layo mo talaga sa mga problema. Ganap na 5:10PM na nang lisanin namin ang South Peak ng Mt. Sembrano.

Mt. Banahaw, Mt. Banahaw de Lucban and Mt. San Cristobal view from Mt. Sembrano's Summit

Sa aming pagbaba mula sa summit ay nakasalubong namin ang ilang grupo ng Mountaineers na mag-oovernight, tamang greetings at paalaala ang nagsisilabasana sa aming mga bibig. Alam namin na late na kami masyado para bumaba pa ng bundok at handa na din kaming harapin ang kadiliman habang bumaba. Muli naming nakita ang dalawang mountaineers na nakita namin sa Manggahan Campsite sa aming pagbaba mula sa summit. Tinanong nila kami kung may mga mountaineer na daw ba na mag-oovernight sa summit, tumugon naman kami. Parang mag-dadayhike lang din sila katulad namin sapagkat wala naman silang tent na dala at ang kanilang mga backpack ay hindi pang-overnight. Nagpatuloy kami sa aming pagbaba nang makasalubong pa namin ang ilan sa mga mountaineer na mag-oovernight din. Medyo natrapik kami along the trail dahil dapat magbigayan sa daan. Maliwanag pa ang sikat ng araw nang mga oras na yun kahit alam namin na mag-aalasais na nang gabi.

Fellow Mountaineers ascending the North Peak

Gustong-gusto talaga naming mabisita ang Manggahan Falls kahit alam namin na malabo dahil padilim na. Mabilis kaming bumaba ng bundok at sa ganap na 5:59PM ay maayos kaming nakabalik sa Manggahan Campsite. Dahil nga sa pagnanais naming mabisita at makita ang Manggahan Falls ay maayos na tinanong ni Dave ang locals sa campsite kung saan ang daan patungo sa Manggahan Falls. Sila ang umasikaso sa amin bago kami pumanik ng bundok. Nagulat kami sa sagot nung isang lalaki, tinuro niya yung direksyon pababa ng bundok sa kanan patungong jump-off nang pasigaw at mukhang nakainom ng alak (Before, nakita kasi namin sila nag-iinuman at parang lambanog yung iniinom nila). Yung isa namang lalaki na parang wala pa namang epekto ng alak ay itinuro ang isang direktion na pababa din. Medyo naging iba na ang kutob ko noong mga oras na iyon. Sinilip ko ang direksyon na itinuro nang ikalawang lalaki sa amin, mukhang tama nga siya dahil pababa ito at tila may naririnig akong agos ng tubig. Pero dahil late na nga masyado at kung magtutungo pa kami sa Manggahan Falls ay talagang aabutan na kami ng dilim sa daan. Napagdesisyunan namin na huwag na lang magpatuloy patungong mini falls dahil iba na talaga ang kutob ko nung mga oras na iyon at pareho na pala kami ni Dave nang nararamdaman.

Nang makalagpas kami sa entrance ng Manggahan Campsite ay narinig namin ang isang lalaki na nagpapaalam na at uuwi na daw siya. Pareho kami nang nasa isip ni Dave na makakasabay namin ito pababa at iba na nga talaga ang kutob namin dahil na din sa mga insidenteng naiulat sa Mt. Sembrano. Hind sa nanghuhusga kami ng kapwa pero iba talaga ang kutob (instinct) namin at nakakapagduda ang kilos at tingin niya sa amin. Mabilis kaming nag-trail run ni Dave pababa ng bundok, kahit alam namin na pagod na kami ay tuloy-tuloy ang pagbaba namin. Aldrenarine Rush kumbaga! Along the trail nakita ko ang solid na kawayan na ginamit ko before bilang natural trekking pole, agad ko itong dinampot incase na may mangyari. Hindi naglaon ay medyo malayu-layo na ang aming natakbo at dumating sa point na tama at alalay na lakad na lamang ang aming pacing. Pero nagulat ako nang biglang sinabi ni Dave "Tara, bilisan natin andyan na siya!", paglingon ko andun na nga siya ilang metro na lamang ang aming pagitan at kitang-kita ko na tumatakbo siya patungo sa direksyon namin. Oo nakakatakot dahil meron siyang dalang itak at ang aking hawak lamang ay solid na kawayan. Nagpatuloy kami sa pagtakbo at tila nahalata yata niya na aware na kami sa mga nangyayari. Deo Gratias sapagkat malapit na pala kami sa labasan ng kagubatan at may nakasalubong kaming locals at agad kaming nagtanong kung malapit na ba ang labasan habang hinihingal. Nakasabay na namin silang lumabas patungo sa patag na kalsada na may mga bahay na nakatayo. Patuloy pa din kami sa paglingon sa likod pero wala na yung lalaki na humahabol sa amin. Inuulit ko hindi sa panghuhusga, bigla ko lang nagpagtanto na baka gusto kaming holdapin nung lalaki. Ibang-iba kasi talaga ang kutob namin noong mga oras na iyon at maging ang mga pinagkikilos niya. May nabasa din akong ilang blog sa internet na ang masamang loob daw na tumitira ng mga gamit ng mga mountaineer na nag-oovernight ay nagpapanggap lang din daw na mountaineer sapagkat nakasuot ito ng mga branded na gamit. Biglang ko lang naisip na hindi kaya yung dalawang mountaineers na nagtanong sa amin ay sila yung sumasalisi sa mahimbing na pagkakatulog ng mga mountaineer. Sila din kasi yung kakwentuhan nung humabol sa amin. Parang eksena lang sa "Hunger Games" ang mga pangyayari.

Nakarating kami sa barangay hall nang maayos at doon din namin naabutan ang ilang mountaineers na maliligo din bago bumalik sa iba't-ibang lugar na aming pinanggalingan. May mag-ninightrek din na isang grupo na may bilang na limang (5) katao, ang tanging nasabi na lang namin ay "ingat kayo sir". Pagkatapos naming makapaglinis at makapag-ayos ay nagparehistro kami at nag-logout at humingi nang contact number incase of emergency (09307748724 Sir Efren Materiano -Collector). Hindi na namain naireport ang nasabing insidente sapagkat sarado ang mismong barangay hall at walang tao na mag-aasikaso sa amin dahil may paliga noong mga oras na iyon. Yung lugar na pinagliguan namin ay walang tao. Nakapag-parehistro lang kami nung may lalaking lumabas at napagtanungan namin ngunit mukhang busy siya. Konsehal pala siya, mabait siya at maasikaso ngunit nakalimutan ko tanungin ang pangalan niya. Siya din ang tumulong sa amin upang makasakay ng jeep pabalik ng Tanay, Rizal dahil inabutan kami ng last trip doon (7:00PM ang last trip ng jeep sa Brgy. Malaya, Pililia patungong Tanay). Nagpasalamat kami at nagpaalam bago kami tuluyang bumalik pa-Maynila dahil sa maayos na pag-aasikaso sa amin. Habang nasa byahe kami ng jeep ay inaaalala ko ang mga pangyayari. Pinag-uusapan namin ito ni Dave. Pinagmamasdan ko ang kahabaan ng Mt. Sembrano sa kadiliman at nasabi ko na lang sayang ang taglay mong ganda mo kung may mga iresponsableng mga tao ang sumisira sayo. Oo, mali aming ginawa at alam namin na isa sa mga lesson yun.

Sana mapanatili ang kaayusan ng bundok at sana maayos na suportahan ito nang ating gobyerno. Nag-enjoy talaga ako (kami) sa day hike adventure na iyon kahit medyo may muntikang hindi maganda sa amin. Kahit ganun pa man, pakiramdam ko na-relax ako kahit papaano dahil sa napakagandang mga tanawin talaga na nasaksihan ko mula sa summit nito. Pansamantala ulit nakatakas sa ingay at gulo ng lungsod. Sulit ang lakwatsa. More mountains to climb. More places to visit. More memories to be captured and treasured.

Capture Only Memories, Leave No Traces

Looking for more adventures, read about: 

Pagsanjan Falls
Mt. Batulao
Mt. Humarap (Tatlong Krus) and Matabungka Falls
Mt. Gulugod Baboy (Mt. Pinagbanderahan)
Mt. Tagapo
Mt. Talamitam
Mt. Maculot
Mt. Mariveles (Tarak Ridge-Peak)
Hundred Islands
La Mesa Eco-Park
A Photowalk Journey: Manila-Pasay


Proposed Itinerary - Mt. Sembrano

6:00AM - Assembly, Starmall - Crossing
6:30AM – Take a jeep/van going to Tanay, Rizal
8:30AM – ETA Tanay Market (take a jeep bound to Malaya, Pililia)
9:30AM – ETA Brgy. Malaya, Pililia, Rizal (jump-off)
10:00AM – start trek
10:30AM – ETA Campsite
11:30AM – ETA North Peak (Low Peak)
12:00NN – SUMMIT, lunch
12:30PM – Start descent
02:00PM – Campsite, rest
03:30PM – back to jump-off, clean-up, then take a jeep back to Tanay/Manila
07:30PM – ETA Manila


Actual Itinerary - Mt. Sembrano

As of May 17, 2014

Major jump-off: Brgy. Hall of Malaya, Pililla
LLA: 14°23'10"N; 121°21'57" E; 745 MASL
Days required / Hours to summit: 1 day / 3-4 hours
Specs: Minor climb, Difficulty 3/9, Trail class 1-3
Features: Views of Laguna Lake and Southern Tagalog mountains
Source: pinoymountaineer.com

8:15 - Assembly, Waltermart Munoz-EDSA
9:08 - ETD EDSA Crossing to Tanay, Rizal
11:10 - ETA Tanay, Rizal
                    (buy packed lunch, take a jeep bound to Brgy. Malaya, Pililia, Rizal)
11:25 - ETD to Brgy. Malaya, Pililia, Rizal
12:00 - ETA Brgy. Malaya, Pililia, Rizal (Jump-off)
********Start Trek**********
13:09 - ETA Riverbed/Lagoon
                    (Lunch, Wash up, photo and video ops)
13:38 - Resume Trek
14:36 - Manggahan Campsite
                    (Rest, Drink fresh buko juice, photo ops)
14:52 - ETD Manggahan Campsite
15:36 - ETA North Peak
                    (Rest, Exploration, Photo and video ops)
16:15 - ETD North Peak to Summit (South Peak)
16:50 - ETA Summit (South Peak)
                    (Rest, Exploration, Photo and video Ops)
17:10 - ETD Summit
17:59 - ETA Manggahan Campsite
18:30 - ETA Jump-off (Brgy. Malaya)
                    (Chitchat, Photo ops, Wash up)
20:10 - ETD Brgy. Malaya, Pililia, Rizal
22:30 - ETA Manila

Expenses:

Transportation

Bus from EDSA Muñoz to EDSA Crossing Php 18.00/px (Ordinary Fare)
Jeep from EDSA Crossing to Tanay, Rizal Php 53.00/px
Jeep from Tanay, Rizal to Brgy. Malaya, Pililia, Rizal Php 20.00/px (Vice Versa)
Van from Tanay, Rizal to EDSA Crossing Php 70.00/px
Tricycle Php 20.00 (Php 10.00/px)


Food/Drink

Hot Dog Php 20.00
Rice 2pcs Php 20.00 (Php 10.00/per cup)
Buko Pandan (Palamig) 2 cups Php 6.00 (Php 12.00)
RC Cola Softdrink Php 36.00
Fresh Buko 2pcs Php 15.00 (Php 30.00)
Disposable Spoon and Fork Php 2.00


Registration/Others

Mountaineer's Registration Php 20.00/px
Manggahan Campsite's Registration Php 10.00/px